by ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΑΚΟΣ
Κοιτάζω έξω απ’ το παραθυράκι της τουαλέτας. Βρίσκομαι στο οικουμενικό Βερολίνο, εκεί όπου τα αποχωρητήρια έχουν την αίγλη της πολιτικής ορθότητας που επιβάλει η υγιεινή και η υποχονδρία.
Γριές κυρίες με ροδαλά μάγουλα, κοπέλες που βγήκαν στην αγορά με τα δερμάτινα μποτάκια τους, ώριμες με βαριά τυρολέζικα καπέλα και πρακτικά μπεζ παπούτσια με χρωματιστά κορδόνια. Κοιτάζω τα λευκά τους πόδια και τον ωραίο πλαδαρό τους πισινό.
Έξω απ’ τις πόρτες των καμπινέδων βλέπω μια μεγάλη διαφημιστική πινακίδα που, σαν ψυχορράγημα, λίγο πριν την εισβολή στην δημόσια καταβόθρα των περιττωμάτων, γράφει «Sei gut zu deinem Magen», «Να είσαι καλός με το στομάχι σου».
Μέσα στο φινιρισμένο με γερμανικό ιδεαλισμό αποχωρητήριο, οι Γερμανοί σκέφτονται πάλι το στομάχι τους. Φαίνεται η αγωνία και η υπομονή τους για μια απατηλή καθαριότητα.
Απατηλή γιατί στην πραγματικότητα οι Γερμανοί δεν είναι καθόλου καθαροί. Μοστράρουν την καθαριότητα ως μέρος ενός πονηρά μελετημένου σχεδίου για να εκφοβίσουν τους ξένους με την επιθετική υγιεινή της Γερμανίας. Η εξωτερική πολιτική των Γερμανών περνάει μέσα απ’ τη χέστρα τους.
Υπάρχει μια μικρή πλατφόρμα από κεραμικό υλικό όπου μπορεί κανείς να εναποθέσει τα σκατούλια του, ώστε να μπορεί να τα δει και να τα καμαρώσει πριν αυτά διαβούν το Ρουβίκωνα και πριν εξαφανιστούν για πάντα σε μια δίνη δροσερού νερού των Άλπεων.
Αυτό σημαίνει πως αναδίδουν απροσμέτρητη μπόχα και απροσμέτρητο θαυμασμό. Θαυμάζει κανείς την ευγενή προσήλωση στην κουράδα αφού είναι εντολή γιατρού η παρακολούθηση των κοπράνων.
Η καλή υγεία απαιτεί συμπαγές ανοιχτόχρωμο σκατό και οι Γερμανοί αυτό το ξέρουν καλά.
Οι γερμανικοί καμπινέδες ακολουθούν τον κονστρουκτιβισμό της κοινωνικής ταξικής πυραμίδας. Πάνε σύμφωνα με τη θέση στο αεροπλάνο, στο τρένο αλά και στην κατηγορία του ξενοδοχείου.
Στην τουριστική θέση το χαρτί τουαλέτας είναι σκούρο και τραχύ. Μετά γίνεται άσπρο και σχεδόν κανονικού πάχους. Όσοι αγοράζουν κωλόχαρτο από γερμανικό σούπερ μάρκετ μπορούν να καταλάβουν τη διαφορά στον κώλο τους.
Το κωλόχαρτο των φτωχών είναι κάτι σαν αραχνοΰφαντο γυαλόχαρτο, νομίζεις πως σκουπίζεσαι με χαρτοπόλεμο πασπαλισμένο με ρινίσματα σιδήρου. Το κωλόχαρτο των πλουσίων είναι ροζ και παχύ ή ελαφρύ μωβ και ονομάζεται special Krepp.
Οι γερμανικές χέστρες διαθέτουν μια παγκόσμια πατέντα. Το λεγόμενο παλκοσένικο, πάνω στο οποίο πέφτουν τα σκατά και στέκονται για να τα θαυμάσεις ή να τα περιεργαστείς. (Αχ πόσο λυπάμαι τους μικροβιολόγους! Έχω διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αυτή την κουραδοσπορά σε γραφείο ιατρού. Βεβαίως όλα τα πρωκτικά κτερίσματα ήτο τυλιγμένα σε αλουμινόχαρτα και λαδόκολλες ωσάν περιποιημένα κοντοσούφλια.)
Τα γερμανικά αφοδευτήρια διαθέτουν μια κοσμική μεγαλοπρέπεια. Τα γερμανικά αφοδευτήρια, φρονώ, πως είναι υπεύθυνα για όλες τις φρικαλεότητες του Γ’ Ράιχ, αφού άνθρωποι που καταφέρνουν να κατασκευάσουν σκατώνες αυτού του μεγαλοπρεπούς είδους είναι ικανοί για όλα.
Η έλλειψη ζωτικού χώρου της Γερμανίας και οι σύνθετες ανάγκες του παγκόσμιου καπιταλισμού οδήγησαν στη σφαγή του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Ο γερμανικός φονταμενταλισμός άρχισε να πετά ανθρώπους στους σκατόλακκους.
Απαίτησε απ’ την ανθρωπότητα με τον πιο κτηνώδη τρόπο την ομοιομορφία. Το παλκοσένικο με τα σκατά. Τις χέστρες που η Μητέρα Γερμανία ήθελε να καρφώσει στους κώλους των λαών. Τις χέστρες όπου στρογγυλοκάθονται οι διαπραγματευτές της κακής μας τύχης αφήνοντας την κουράδα τους να γλιστρήσει στον οισοφάγο των φοβισμένων και βολεμένων λαών.
tokoinonikoodofragma.org 