«…Η τεχνολογία είναι ο θανάσιμος εχθρός της Δημοκρατίας κι ας ξεγελάει σήμερα τα πλήθη. Τα ξεγελάει για να τ’αποκοιμίσει. Αν το μέλλον ανήκει στην τεχνοκρατία, τότε ανήκει και στον ολοκληρωτισμό.

Ας θελήσουμε να έχουμε το θάρρος της αλήθειας. Πρέπει να παραδεχτούμε πως ο κόσμος αύριο θα προχωρήσει σε τρομαχτικά συστήματα αμετακίνητων ολοκληρωτισμών. Θα είναι ένας κόσμος διευθυνόμενος, προγραμματισμένος, προκαθοριζόμενος, ξεκομμένος από τη δροσερή τυχαιότητα που χαρακτηρίζει τη Φύση. Ένας κόσμος ορθολογικά οργανωμένος ως την τελευταία του συνέπεια και που δεν μπορεί να έχει καμιά απολύτως σχέση με τα δικά μας, τα χτεσινά ιδανικά. Απαρτισμένος από όντα κατασκευασμένα σύμφωνα με βιοχημικές συνθέσεις, ποσολογίες, μεθόδους και προβλέψεις, μπορεί και να ζει ευχαριστημένος κάτω από το δικό του καθεστώς. Μπορεί. Θα είναι ένας κόσμος από έμψυχα ρομπότ, μόνο που, εδώ, δεν πολυκαταλαβαίνει κανένας τη σημασία του όρου «έμψυχος». Αποτελεί αντίφαση…»

Άγγελος Τερζάκης – Οι απόγονοι του Κάιν – Οι εκδόσεις των φίλων – 1972