Μα το σκοτάδι πνίγεταιμέσ’ στις πολύχρωμεςτις φωτεινές ρεκλάμεςτης Λώρενμιας οδοντόπασταςκαι των κοιλεπιδέσμων.Σκαρφαλώνω σ’ ένα λόφοκαι ψάχνω μ’ αγωνίαστο τεράστιο εκράν τ’ ουρανούγια να βρω την «Μεγάλη Άρκτο».Στις οκτώ είχαν δώσειραντεβού οι ματιές μας εκείΚι’ είναι οκτώ παρά δύο. Πηγή: https://poiitariato.blogspot.com/2019/10/blog-post_30.html Μίμης Φωτόπουλος: διαβάστε ΕΔΏ Συνεχίστε την ανάγνωση ΒΡΑΔΥΑΖΕΙ… – Μίμης Φωτόπουλος
(Ποίημα του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου, στην εφημερίδα ¨Παρόν»,στις 10.10.2004): Πωλούνται ελπίδες.Φρέσκες.Έναντι. Διασχίζοντας αυτήν την όχθη. Εκεί. Επέκεινα.Απέναντι. Κοίτα:μπορείς να προχωρήσεις ερχόμενος στην άλλη όχθη Αρκεί απλώς να προσπαθήσεις. Ξέχασε όρκους,φιλίες,πίστη πράγματα παλαιά,λησμονημένα. Άλλωστε τι σ’ έχουν ωφελήσει; Την όχθη μένει να διασχίσεις. Πάτησε όπου βρεις, ανέβα ευελιξία να επιδείξεις. Θα γράφουν για σένα οι φυλλάδες λόγια.Άρχων σωστός, χρήμα πολύ γυναίκες στα πόδια σου δεκάδες. Αρκεί μονάχα … Συνεχίστε την ανάγνωση Όχθες
Στην εκπομπή αυτή ο ποιητής ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΕΛΥΤΗΣ μιλά λίγο μετά τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας (1979). Η αφήγησή του ξεκινά με πληροφορίες για την καταγωγή του, τους τόπους όπου έζησε και τον επηρέασαν καθώς και για την προέλευση του ονόματός του. Στη συνέχεια αναφέρεται στην επίδραση των θαλασσινών τοπίων και της αιγαιοπελαγίτικης αισθητικής στην ποίησή του και μιλά για τη σύνδεσή του με … Συνεχίστε την ανάγνωση Της πατρίδας μου πάλι ομοιώθηκα – Ελύτης (βίντεο)…
(με λαχτάρα να σε νοιάζομαι): Ήχοι μακρόθεν: -επανεξοπλισμός της Γερμανίας μετά 70 έτη; Ήχοι ενταύθα: -αποστρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών του Αιγαίου; σπέρνει ο αέρας μυρωδιές, άνθισε ο τόπος ευλογημένοι εμείς- ποιο βόρεια, όχι και τόσο… Αν στήσεις προσεκτικά το αυτί σου υπόκωφος ήχος διαπερνά υπόγεια- αμφισβητεί τις βεβαιότητες. Δεν τον σκεπάζουν τα δάκρυα, ούτε ο ήχος της βροχής. Πατρίδα μας, «ομίχλη του πολέμου» πλησιάζει… Συνεχίστε την ανάγνωση Αγωνία
Μέσα στο αμέτρητο κατάλευκο κοπάδι, ήμουνα μοναδικός. Τόσο λόγω άλλου χρώματος όσο και γιατί από μικρός ήμουν ιλεγκάλ. Άλλοτε έβγαινα κατάμονος μπροστά από το κοπάδι- με αποτέλεσμα φωνές και ύβρεις. Άλλοτε ξέμενα ξωπίσω κι΄απομονωνόμουν- βυθισμένος μέσα στις σκέψεις μου. Όμως για τους λύκους, παρότι μαύρο, παραμένω πρόβατο. Γ. Παπαγιαννόπουλος Συνεχίστε την ανάγνωση ΡΑΨΩΔΙΑ ΣΕ ΜΑΥΡΟ-ΑΣΠΡΟ
«Αγάπη που σε λένε 14» και «Η γυναίκα της Ηπείρου» – Ηλίας Κωνσταντίνου Η ψυχογεωγραφία του Έρωτα, των ελληνικών τόπων και της μνήμης Έναν φίλο, δεν τον ξεχνάς για δυο λόγους, είτε επειδή σε «πούλησε», είτε επειδή δεν σε «ξεπούλησε». Στην πραγματικότητα όχι εσένα, αλλά ένα σύστημα συναιθημάτων, σκέψης και βίου, εντός του οποίου παρά τις αντιφάσεις της ζωής μας, επιμένουμε να το πιστεύουμε και … Συνεχίστε την ανάγνωση «Απαγγέλλοντας» …έναν παλιό φίλο!
Μια μέρα σαν τη σημερινή αξίζει να θυμηθώ τον ποιητή και καθηγητή μου Σταύρο Βαβούρη. Φέτος που ξαναβρισκόμαστε, στην καμπή των χρόνων, με παλιούς συμμαθητές. Σήμερα, που η ασταμάτητη βροχή, σκίζει τον προβλέψιμο και ασφαλή ήλιο του Μαΐου. Γιατί έτσι ήταν ο φιλόλογος-ποιητής μας στο Γυμνάσιο. Βρεγμένα αστροπελέκια το κατακαλόκαιρο και οργιώδης ήλιος τον χειμώνα. Απρόβλεπτος! Θεατρικός και παραστατικά φωνακλάς. Αυστηρός και λάτρης κάθε … Συνεχίστε την ανάγνωση Η Μνημοσύνη αγαπά τον ποιητή Σταύρο Βαβούρη!
tokoinonikoodofragma.org 