…για την διαδήλωση μετά το δυστύχημα-έγκλημα στα Τέμπη

του Δημήτρη Ναπ.Γ

Πόσο όμορφο και δυνατό θα ήταν η αυριανή ημέρα να είναι μια πραγματικά διαφορετική ημέρα. Εκεί που το πένθος, η θλίψη και η οργή ενός λαού, μιας κοινωνίας, θα έφτανε από μόνη της να αλλάξει τη ζωή, όχι επειδή θα γινόταν εργαλείο για να επιβληθεί μια εξουσία αλλά επειδή θα γινόταν σεβαστή η ύπαρξή της από τις κάθε λογής εξουσίες…πόσο όμορφο θα ταν τα βαλσαμωμένα αριστερά γκρουπούσκουλα για μια φορά να ντρέπονταν να βγάλουν τα πανό τους, έτσι από σεβασμό για να μη σκυλέψουν με τις ταριχευμένες μεταπολιτευτικές καρικατούρες τους, την πραγματική υλική δύναμη της κοινωνίας.

Να πουν: καθόμαστε στην άκρη, εσύ κοινωνία πες μας τι θες από εμάς. Εμείς θα γίνουμε οι «υπηρέτες» σου…δεν θα σε χρησιμοποιήσουμε εμείς, μιλώντας από τις βραχνές, μονότονες ντουντούκες μας, εξ ονόματός σου. Εσύ ο Άη Λαός…Εμείς, είμαστε μέρος της κρίσης σου, είμαστε υπεύθυνοι κι εμείς για την οικονομική και πνευματική ένδεια που περνάς…Αν χρειαστεί θα αλλάξουμε ταυτότητα, θα καταργήσουμε τις εμμονές μας για σένα, θα γίνουμε κάτι άλλο, που δεν θα σε προσβάλλει!Αλλά, που!!! και αύριο «οι διαφωτιστές» των κομμάτων θα ξέρουν τα πάντα και με τη διαλεκτική τους, θα επαναφέρουν την…κανονικότητα στο ψοφοδεές πολιτικό σκηνικό, στην ουσία υποβοηθώντας την κυβέρνηση. Μικρές κυβερνήσεις κι αυτά, που θέλουν να αλώσουν το κράτος, με την εργαλειοποίηση της κοινωνίας, για να τη βάλουν κι αυτοί, όπως και τούτοι , στη γωνιά της..