Ο χρόνος διαλύεταιμέσα στη στιγμήτο ελάχιστο γίνεταιο μέγιστος τύραννος. Βασανίζει ανθισμένες πληγέςγεμάτες χαμόγελα και υποσχέσειςγια κάτι άλλο, αυτό το άλλοείναι που ζούμε κάθε στιγμήνομίζοντας ότι ζούμε το άλλο. Όμως το άλλο δεν υπάρχει. Είμαστε εμείς η Μοίρα μαςπου μας λοξοκοιτάζει. Σφίγγα που ξέχασε το αίνιγμαδεν έχουμε τίποτα να λύσουμε. (Ο χρόνος διαλύεται – Μίκης Θεοδωράκης) του Δημήτρη. Ναπ. Γ Η κρίση της νεωτερικότητας, του σύγχρονου … Συνεχίστε την ανάγνωση Η κρίση της νεωτερικότητας και ο Χρόνος – Η ώρα Μηδέν