του Νίκου Γ. Λεμονή Εκτιμώ τα σκυλάδικα, εννοώ τους χώρους, τα μικρά μαγαζιά με μπουζούκια και σκυλάδικο ρεπερτόριο. Εκεί που τραγουδούσαν δεύτερα και τρίτα ονόματα, ενίοτε και ορισμένα πρώην πρώτα που αφού διέγραψαν μια σύντομη πορεία στις μεγάλες πίστες κατέληξαν σε μικρούς «ιερούς ναούς», «ξωκκλήσια» του λαϊκού πενταγράμμου, με χαρακτηριστικούς τίτλους γεμάτους υπονοούμενα και ακόμη χαρακτηριστικότερη τοπογραφία. «Τ’αραπάκια» στην Θηβών στο Αιγάλεω, «Το Απρόοπτο» στο … Συνεχίστε την ανάγνωση Στα σκυλάδικα έχω δει πολλά και για τα σκυλάδικα έχω ακούσει περισσότερα.