Ο κοινωνικός Φρόυντ και οι ατομιστές της «κοινότητας»…!

Πάνω από 50 χρόνια, «μάθαμε» να «μαθαίνουμε» ότι η φρουδική ψυχανάλυση, εστίαζε στο άτομο και όχι στην κοινότητα και την κοινωνία. Τα χρόνια της αμφισβήτησης του ’60, παράλληλα με την ανάδυση του φρουδισμού ως αντίβαρο στον αφόρητο αστικό θετικισμό και στον μονοκόματο κανονιστικό μαρξισμό, εξαπλώνονται και οι μετα-φρουδικές σχολές ψυχοθεραπείας και ανάλυσης. Κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα προσεγγίσεων που ορθώς συνυπολόγιζαν το ανθρώπινο κοινωνικό σύστημα ως … Συνεχίστε την ανάγνωση Ο κοινωνικός Φρόυντ και οι ατομιστές της «κοινότητας»…!

Εμείς και ο μαζικός κόσμος των αντιφάσεων

Συνδιαμόρφωση κειμένου: Γιώργος Κουτσαντώνης και Μιχάλης Θεοδοσιάδης  Οι περισσότεροι άνθρωποι που γεννηθήκαμε την δεκαετία του 70’ και μετά (στις περισσότερες δυτικές χώρες) βρεθήκαμε σε έναν μεταβατικό κόσμο, δεν γνωρίσαμε πόλεμο (ούτε καν τον ψυχρό) δεν είχαμε ιδέα για τις μεγάλες φιλοσοφικές μάχες και τις πολιτικό-θρησκευτικές αντιθέσεις του παρελθόντος. Μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου «γιορτάσαμε», αν και αόριστα, το τέλος του φόβου, των κινδύνων, των ιδεολογιών, και της … Συνεχίστε την ανάγνωση Εμείς και ο μαζικός κόσμος των αντιφάσεων

Μπερδεμένες σκέψεις και μνήμες από αγαπημένους ανθρώπους που έχουν φύγει. (ειδικά της οδού Αγαθουπόλεως).

του Νίκου Παστελάκου (Γράφτηκε πολλά χρόνια πριν) Γλυκιά βραδιά του Φλεβάρη και είπε να περπατήσει προς την παλιά του γειτονιά. Τη γειτονιά που πέρασε τα παιδικά του χρόνια, στα Θυμαράκια, στην οδό Ρόδου. Ήταν χωρισμένος πρόσφατα, χωρίς παιδί και έμενε, μετά το θάνατο του πατέρα του, με τη μητέρα του σε ένα τριάρι με θέα το Πεδίο του Άρεως. Έκλεισε ήσυχα την πόρτα πίσω του … Συνεχίστε την ανάγνωση Μπερδεμένες σκέψεις και μνήμες από αγαπημένους ανθρώπους που έχουν φύγει. (ειδικά της οδού Αγαθουπόλεως).

Η μοντέρνα «απελευθέρωση» ως εμπόρευμα σύγχρονης «εκπαίδευσης»

Ο συγγραφέας Ντόναλντ Μπαρτέλμ, στο σύντομο μυθιστόρημά του, η Χιονάτη (Snow White), το 1967, παρωδούσε την ανώτερη μάθηση του νέου μοντέρνου πνεύματος όταν το κεντρικό πρόσωπο του κειμενου παρουσιαζόταν ως μια συνηθισμένη νεαρά που διψά για εμπειρίες. Εμπειρίες ανάλογες με αυτές που θα τύχαιναν σε μια πριγκίπισσα του παραμυθιού: Η εκπαίδευση της «αμερικανίδας» Snow White: «Απέκτησε τα μόρφωσή της στο κολέγιο Μπήβερ. Σπούδασε Η μοντέρνα … Συνεχίστε την ανάγνωση Η μοντέρνα «απελευθέρωση» ως εμπόρευμα σύγχρονης «εκπαίδευσης»

«Όμορφος νέος κόσμος» της εργασίας

 του Βασίλη Στοιλόπουλου Υπολογιστές, ρομπότ, δίκτυα, αλγόριθμοι εμφανίζονται παντού και επιβεβαιώνουν ότι το αποτέλεσμα της, εν εξελίξει, ταχύτατης «ψηφιακής επανάστασης», αποτελεί βόμβα μεγατόνων στο όποιο κοινωνικό κράτος απέμεινε. Ενδεικτικό το παράδειγμα της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας: 9.000 νέες θέσεις εργασίας στην ψηφιακή διαχείριση, αλλά και απώλεια 23.000 «άχρηστων». Επιπλέον, «η ψηφιοποίηση των πάντων» προκαλεί αύξηση στις ψυχικές ασθένειες (κατάθλιψη, φοβίες, Burn-Out) εξαιτίας των αλλαγών στον χώρο εργασίας, … Συνεχίστε την ανάγνωση «Όμορφος νέος κόσμος» της εργασίας

Με αφορμή τα 100 χρόνια από τον Οκτώβρη του ’17

αναδημοσίευση από: http://dlamda.blogspot.gr/2017/10/100-17.html Κάποτε η αναφορά και μόνο της λέξης “Επανάσταση” προκαλούσε ρίγη έντονης συγκίνησης και προσδοκίας σε πολλούς ανθρώπους. Ήταν συνώνυμο μιας κρυφής ελπίδας ανατροπής, ριζικής μεταστροφής του κόσμου της αδικίας, το ξημέρωμα μιας διαφορετικής κοινωνίας. Γι’ αυτό άλλωστε σε κάποιους άλλους ,αντίθετα , προκαλούσε φόβο. Τον φόβο της διασάλευσης μιας παγιωμένης τάξης πραγμάτων. Σήμερα η λέξη “Επανάσταση” χρησιμοποιείται, με άνεση, για να περιγράψει … Συνεχίστε την ανάγνωση Με αφορμή τα 100 χρόνια από τον Οκτώβρη του ’17