του Ζαν Κλώντ Μισέα

[…ένα σύστημα που δεν διστάζει καν να απορρίπτει κάθε ιδέα ηθικού ορίου ή γεωγραφικού συνόρου…]

Όταν οι «σοσιαλιστές» υπεύθυνοι του πολεοδομικού συγκροτήματος του Μονπελιέ αποφάσισαν – τον Οκτώβριο του 2012 – να επιλέξουν τον επίσημο λογότυπο, που συμβολίζει τη σταθερή τους φιλοσοφία της τοπικής ανάπτυξης (εφόσον η «επικοινωνία» αποτελεί στο εξής το κλειδί κάθε μοντέρνας πολιτικής) , η πρώτη ιδέα που επιβλήθηκε αμέσως στο ανανεωτικό τους πνεύμα ήταν φυσικά αυτή του Montpelllier Unlimited/Μονπελιέ Χωρίς Όρια (θα εκτιμήσουμε, παρεμπιπτόντως, τη συγκινητική αποτίμηση φόρου τιμής στις οξιτανικές ρίζες της περιοχής)!).

Όμως γιατί μας εκπλήσσει μια τέτοια μεταστροφή-κοινότοπη πλέον- στη φιλελεύθερη λατρεία του no limit; Θα έπρεπε να ήταν προφανές, αντίθετα, πως μια αριστερή πόλη άξια του ονόματός της (δηλαδή, ένας «αστικός πόλος» δυναμικός, μοντέρνος και «ευρωπαϊκός») δεν μπορεί πια να έχει άλλο λόγο ύπαρξης, στην εποχή τους διαδικτύου, από το να προσελκύσει τους «οικονομικούς παράγοντες» όλου του κόσμου, «σε ένα έδαφος καινοτομίας και αριστείας». Τελικά, το όνομα Κόκα Κόλα Σίτι θα έκανε το ίδιο καλά τη δουλειά του.