Προσπάθεια κριτικής σκέψης Αν χάρηκα που πέθανε το γερόντιο, ο Πατακός; Μου είναι αδιάφορη η είδηση του θανάτου του. Συχνά, πολλοί άνθρωποι δεν πεθαίνουν με τον βιολογικό τους θάνατο. Είναι ήδη νεκροί με την ζωή τους και τα «έργα» τους, ακόμα κι όταν ζούσαν. Ο δικτάτορας ήταν ήδη νεκρός. Χρειάζεται να νιώθεις πολύ ηττημένος, ένοχος και τραυματισμένος για να επιβεβαιώνεις έναν ανέξοδο «αντιφασισμό», πάνω σε … Συνεχίστε την ανάγνωση O Τσε κι ο …Παττακός!

«Η απόλυτη τάξη είναι –λένε– επιθυμία θανάτου. Πολλή τάξη οι πεισιθάνατοι. Πολλά καλογυαλισμένα παρκέ οι απαρηγόρητοι.Τη θυμάμαι να συγυρίζει μανιωδώς. Υστερικές γυναίκες, λέει ο δόκτωρ Χάπινες. Αδικαίωτες, θυμοί πνιγμένοι μέσα σε αποστειρωμένες μπανιέρες. Αν μπορούσαν να βράσουν και τα μωρά τους, θα τα έβραζαν με χαρά. Αποστειρωμένο μωρό, καμιά μυρωδιά. Σαν ζωή όπως όπως. Γυναίκες. Κάθε φορά που επιθυμούν να σπάσουν κάτι, το γυαλίζουν. Όσο … Συνεχίστε την ανάγνωση Μαλβίνα Κάραλη: “Πολλά καλογυαλισμένα παρκέ οι απαρηγόρητοι”