«Λοιπόν μολύβι και χαρτί, η απόγνωση άνοιξε λαγούμι Σκιές που χώθηκαν με λάμψεις μαχαιριού σε πιο στενό κελί»   Πέρασαν σχεδόν είκοσι χρόνια (τριάντα στην πραγματικότητα) μέχρι να σπάσω το ιδιότυπο «εμπάργκο» που είχα απέναντι στον Σαββόπουλο, αποφεύγοντας να τον παρακολουθήσω «ζωντανά»! Ενδίδοντας στην γλυκιά πίεση της συμβίας μου, είπα να δώσω στον μπαγασάκο Διονύση – και στον …εαυτό μου- μια ευκαιρία. Άλλωστε, μαζί του … Συνεχίστε την ανάγνωση Μια ρωγμή μνήμης,… για τον Σαββόπουλο…!