του Γιώργου Σταματόπουλου. Καιρός ήταν να βγει ένας Γάλλος διανοούμενος και να τα πει έξω από τα δόντια για πολλούς ομοτέχνους του, που κάνουν το άσπρο μαύρο γιατί έτσι τους κάπνισε ή γιατί ήθελαν να προκαλέσουν τα κοινά και χρηστά ήθη της εποχής τους ή για να ξεχωρίσουν ή… Ο Μισέλ Ονφρέ δεν μασάει τα λόγια του και ας έχει να κάνει με δήθεν ιερές … Συνεχίστε την ανάγνωση Αποδομώντας τον Ντε Σαντ

του Χάρη Ναξάκη* Στις αρχές των φοιτητικών μου χρόνων, τη δεκαετία του ’80, σε μια ταραγμένη και πλούσια σε εμπειρίες εποχή, μόλις απελευθερωνόμουν από τον ένα μεσσιανισμό έπεφτα στον άλλο. Θυμάμαι όταν είχα αρχίσει να απογαλακτίζομαι από το μαοϊκό μου παρελθόν και έπαψα να κραδαίνω εν είδει ευαγγελίου το κόκκινο βιβλίο του Μάο, σαγηνευμένος από τα μηνύματα του Μάη του ’68 το αντικατέστησα, εκτός των … Συνεχίστε την ανάγνωση Η εγωιστική κατανάλωση του άλλου!

Δεν μπορώ… Το κρατάω χρόνια και κάθε του Άη Γιάννη της φωτιάς και του έρωτα το θυμάμαι. Ήταν του Άη Γιάννη ανήμερα. Το ζευγάρι, μόλις, παντρεύτηκε και δέχεται τις καθιερωμένες ευχές. Μια γριά πλησιάζει, φιλά τη νύφη και γυρνά στον γαμπρό: «Την ξέρω από μικρή και είσαι τυχερός. Δεν ξέρω, όμως, αν είσαι αντάξιος της». Εσείς τι λέτε, συνήθως, σε τέτοιες περιστάσεις; Κόκκαλο ο γαμπρός. … Συνεχίστε την ανάγνωση ΤΟ ΗΘΟΣ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΔΙΑΝΟΗΣΗΣ…- του Γιάννη Κων. Κρούσου

Διαβάζουμε από το εκπληκτικό βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά, «Η θεμελιώδης παρέκκλιση: ρομαντισμός και διαφωτισμός στον 21ο αιώνα» (ένα μεστό και συνθετικό πόνημα που διαπραγματεύεται με τολμηρό αναστοχασμό, έννοιες, θεωρίες και βιώματα ανατρέποντας κατεστημένες βεβαιότητες και εμμονές). «Έτσι ο μαρξισμός εγκατέλειψε ή περιθωριοποίησε τα ισχυρά ρομαντικά στοιχεία που περιείχε, λησμονώντας τις πραγματικές μεγάλες οφειλές του έναντι του ρομαντισμού. Και μόνον η κατάρρευση των σοσιαλιστικών καθεστώτων, με την … Συνεχίστε την ανάγνωση Για τον αντιρομαντισμό του μαρξισμού…!

Του Γιώργου Παπαϊωάννου «Εγώ και ο Τσακαλώτος», δήλωσε ο Σόιμπλε, «συμβάλαμε σε μεγάλο βαθμό ώστε να επιτευχθεί αυτή η λύση». Πώς τα φέρνει έτσι η ζωή… Ο μεν Σόιμπλε, μανιασμένος φρουρός της δημοσιονομικής πειθαρχίας, των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, της γερμανικής Ευρώπης. Ο «Ευκλείδης μας» (έτσι τον αποκαλούσαν πάντα οι ριζοσπάστες σύντροφοί του) από την άλλη, διακήρυσσε πάντα την «ταξική μεροληψία» και το διεθνισμό. Μη βιαστείτε να … Συνεχίστε την ανάγνωση «Ich und Tsakalotos»