«Με αίμα χτισμένο κάθε πέτρα και καημός»…
Εντάξει, κι εγώ σ’αυτή την Ελλάδα μεγάλωσα. Την μίζερη και την τόσο μεγάλη, ταυτόχρονα. Με την αντιπαροχή που έσβηνε την ομορφιά, αλλά έσωζε τις οικογένειες, όταν οι πολιτικοί της υποτέλειας, την «δώριζαν» για να κρατούν τον λαϊκό κόσμο, δέσμιο των μικροαστικών ονείρων του και εξαρτημένο από τον κάθε «πολιτικό εργολάβο». Όταν, τα χρόνια του ’50 και του ’60» το κεραμείδι πάνω απ΄το κεφάλι» ήταν το … Συνεχίστε την ανάγνωση «Με αίμα χτισμένο κάθε πέτρα και καημός»…